Σελίδες

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Κρυφές Σιωπές

Κρυφές σιωπές με θρέφουνε
Κι ύστερα με λυπούνται
Κερνάνε τα επόμενα
Και σιγοτραγουδούνε

Τραγούδια ηπειρώτικα
Κι άριμες μαντινάδες
Σειρήνες μ’ άφωνες κραυγές
Και άνομες κυράδες

Που με κορμιά ηδονικά
Ασάλευτα προσμένουν
Ν’ αράξουνε τα όνειρα
Για λίγο να τραφούνε.

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

Εν Λευκώ

Ας είναι ο καημός μας πανί
Και να σαλπάρω…
Κι αστείρευτη θα είναι η σιωπή
Στου αμπαριού μου την Ιθάκη.

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Άπνοια

Βαρύ ταμπάκο έγινες βουβή μου τύχη
Που χαλεύεις βερεσέ παρηγοριά
Λες κι ο αέρας περισσεύει στα πνευμόνια μου
Από τότε που κάνουμε παρέα.

Άσε που βράχηκαν και τα σπίρτα
Από τα κρυφά μου δάκρυα προχθές
Στο υγρό υπόγειο της σιωπής μου.

Λέω να συνεχίσω να βήχω
Για μερικά ποτά ακόμη
Και που ξέρεις
Ίσως  αύριο να φανεί κι ο ήλιος
Μέρα που ‘ναι.

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Ύβρις

Γιατί; ρώτησε
Η τολμηρή δροσοσταλίδα
Κι ευθείς
Κύλησε στο γκρεμό.
Χωρίς να το σκεφτεί.
Κι έμεινε για πάντα εκεί.
Μισή…
Σακατεμένη…

Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Πολιτικές

Ήταν που ήταν λιγοστό το καλοκαίρι στην έρημο
Τώρα βάλθηκαν να καταστρέψουν και τις οάσεις.

Μα τα υπολόγισαν όλα σωστά!
Απ’ ότι φαίνεται δακρύζει ο χειμώνας στις ερήμους.

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

Κρίμα στο Θύμα

Θάλασσες αρκούδες
Σε χειμερία νάρκη
Παραμονεύουν
Στα υγρά τους όνειρα
Κοκκινωπές
Στη μέση της γιορτής
Να κλέψουν την άνοιξη
Και να μεθύσουν
Για πάρτη τους.


Κι η αμυγδαλιά
Έριξε πρώτη τον οβολό της
Στο ταμείο της σιωπής μας.

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Χωρίς Επιστροφή

Αναθεώρηση δεν έγινε πότε
Σε ψέματα που πρόκοψαν
Μα ούτε στις αλήθειες
Πού σαπίζουν στο σανίδι.

Έτσι βαριά
Που πέφτει η αυλαία
Κάθε φορά
Θαρρείς η παράσταση αυτή
Πως θα ‘ναι  η τελευταία.

Ας πέσει λοιπόν και το χειροκρότημα.
Έτσι κι αλλιώς
Το έργο το ‘χουμε ξαναδεί.

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Βερεσέ

Μαζεύω στις τσέπες μου το μέλλον
Γιατί απόψε δε βγαίνω να κεράσω.
Μα θα πληρώσω την σιωπή μου πριν να φύγει...

-Ε, φίλε…
Λοιπόν;
Δεν έχω ρέστα;

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Κύκλοι

Οι φίλοι προσπερνούν
Γέρνουν σαν δένδρα οι θαμώνες
Κι αχόρταγη σιωπή
Ρουφάει τις τσέπες μου.

Χάνεις τα βήματα και γελάς
Ντρέπομαι εγώ που σε κοιτώ.
Φύσηξε κι ο αέρας
Μα ακόμα ξένος.

Πόσο στ’ αλήθεια
Κοστίζει η φωνή μου;
Να πληρώσω
Και να φύγω!

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Πηλίκο

Όποιος πεθαίνει στις σιωπές του
Αγγίζει το τέλειο
Κι αν προσπαθήσει να μιλήσει
Χορεύοντας στη γιορτή
Στο όνειρο θα σκοντάψει
Εκεί…
Στο κάτω σου χείλος.

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Της Εύας

Ό,τι αποστασιοποιείται
από την πραγματικότητα
εκπίπτει στην αποδοχή
του μοιραίου.

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Υποψήφιος

Πολύ λίγος ο κόσμος.
Λίγος κι ο καιρός
Κι ο χώρος κατώτερός μου
Κι ασυνείδητη η φωνή που με κυκλώνει.

Σταμάτησε κι αυτή
Και απ’ την οθόνη ρέει μια γλυκιά σιωπή.

Αλήθεια είναι η τιμωρία τελικά!

Κι εγώ
Πήρα ένα ολόκληρο πακέτο
Κι είπα ένα γεια στο σύντροφο.

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Παρά πέντε

Προσπάθεια διαφυγής
Ο εκούσιος θόρυβος
Και η πραγματικότητα
Δειλά προσπερνά
Τη συνύπαρξή της
Με το μοιραίο.

Κάθε φορά
Και λίγο πιο κοντά
Τείνει η σιωπή
Να απαρνηθεί
Το στίγμα της.

Μα τι να λέμε τέτοια ώρα…

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Προπαροξύτονο

Στη νιότη αξίζουν
Οι πιο όμορφες παρομοιώσεις
Γιατί πολύ νωρίς ακόμη είναι
Για το θρήνο.

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

Θαμώνας

Συμπάθεια λέγεται…
Κι ύστερα ανταμώσαμε στην σιωπή.

-Μήπως θέλατε κάτι..; Πως πάει..;
-Ε, ΓΙΑΤΙ ΜΩΡΕ; ΓΙΑΤΙ;

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

Εποχές

Την άνοιξη ακύρωσες
Για να βρεις καλοκαίρι
Όντας πια φθινόπωρο
Χειμώνα καλοπιάνεις

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

Άσμα

Ύμνο επιθανάτιο
Οι μούσες ψάλλουν
Για της ελπίδας το χαμό.

Και ακόμα μια φορά
Ανατέλλει το ποίημα
Δυτικά τους.

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009