Θάλασσες αρκούδες
Σε χειμερία νάρκη
Παραμονεύουν
Στα υγρά τους όνειρα
Κοκκινωπές
Στη μέση της γιορτής
Να κλέψουν την άνοιξη
Και να μεθύσουν
Για πάρτη τους.
Κι η αμυγδαλιά
Έριξε πρώτη τον οβολό της
Στο ταμείο της σιωπής μας.