Είναι κι αυτοί καβάλα
Στην ουρά του αλόγου
Μοιράζοντας φωτιές
Και κυνηγώντας μεσαιωνικούς τύπους
Και δράκους
Δίχως κέρατα
Να χλευάζουν
Τους αιρετούς κολαούζους
Που δε φόρτωσαν
Ακόμα στα κάρα
Τα μπαγκάζια
Που ήδη ζωσμένοι τραβούσαν
Πριν καταλάβουν οι δύσμοιροι
Και πριν τις υποδείξεις
Ενώ ονειρεύονται
Εδώ και τώρα
Το ΤΟΤΕ
Που κατεβαίνοντας ξένοι
Κάτω από τα δέντρα τις ντροπής
Λησμονούσαν
Τα μονοπάτια των παραδείσων