Συντελεστές στην συνομωσία του πάθους
Είναι όλοι οι αυτόχθονες εραστές
Στη γη της ελπίδας,
Που κάθε νύχτα
Θυσιάζουν τα σώματά τους
Χωρίς κανένα ενδοιασμό,
Με σταθερή πίστη
Στην αιώνια απάτη.
Αρκεί γι αυτό μόνο ένα βλέμμα
Να επιστρέψει από τα είδωλά τους
Στον υδάτινο καθρέφτη του ονείρου,
Όπου οι συμπτώσεις
Εναλλάσσονται περίτεχνα
Και τα καλοκαίρια απορροφούν
Τους κραδασμούς των ψυχών
Που προσκρούουν
Στα όρια του σύμπαντος
Των κόσμων των αισθήσεων.