Χωρίς εμπιστοσύνη
Η συνύπαρξη με τη θάλασσα και τον ουρανό
Είναι άλλη μια διαδικασία
Εξισορρόπησης των αισθήσεων,
Στο τεντωμένο σχοινί του πεπρωμένου.
Είναι εκεί όπου η θεά Τύχη,
Δωροδοκήθηκε από το Θάνατο
Για να κρατήσει μυστικό
Το μίσος της για το φώς της σελήνης
Και των υπόλοιπων άστρων του ουρανού.
Εκεί η πυξίδα που κρατάει
Ο ναυαγός του πλοίου της γραμμής,
Εκδικείται το απόλυτο του ορίζοντα
Τα ηλιοβασιλέματα.
Εκεί ο χρόνος
Ταΐζει μνήμη τα δίποδα ο αφελής,
Λες και δεν έμαθε ακόμη
Για την ύπαρξη
Της χώρας του Σαββατόβραδου.
Μα όταν ο Dj αλλάζει τραγούδι,
Επανέρχεται με άλλο ποίημα
Στο dance
floore
της συνείδησης.
